27 października 2024

Franciszek Józef Kowalkowski (1904-1979) – samorządowiec, urzędnik, działacz społeczny

    Artykuł pod takim tytułem ukazał się w 2023 roku w tomie 5 serii „Pomorzanie znani i nieznani” http://www.krzysztofkowalkowski.pl/2023/11/pomorzanie-znani-i-nieznani-5.html
Ze względów komercyjnych nie mogłem wówczas zamieścić całego artykułu na mojej stronie. Czynię to więc dziś. 

    Jest to kolejna biografia osoby z mojej rodziny. Wcześniej w Kartuskich Zeszytach Muzealnych ukazały się artykuły poświęcone biografiom członków rodziny, m.in. Andrzeja Ignacego Kowalkowskiego (1811-1880) mojego prapradziadka, nauczyciela z Chmielna i Edmunda Kowalkowskiego (1839-1880) mojego pradziadka, nauczyciela z Goręczyna oraz Franciszka Józefa Kowalkowskiego (1880-1940) mojego dziadka. Te i inne biografie są dostępne na mojej stronie.


    Franciszek Józef Kowalkowski był najstarszym bratem mojego ojca Józefa Mariana (1923-1991). Przedwojenne zawodowe życie spędził on w Starogardzie, gdzie w latach 1934-1939cbył Naczelnym sekretarzem w Starostwie Powiatowym. We wrześniu 1939 roku jako podporucznik podczas walk w bitwie pod Bzurą dostał się do niewoli. Po powrocie z niej od 1946 roku pracował m.in. w Urzędzie Wojewódzkim i Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Gdańsku. Od 1958 roku do emerytury pracował w Urzędzie Miejskim w Sopocie. Tak przed wojną, jak i po wojnie Franciszek był zaangażowany w działalność społeczną w Ochotniczych Strażach Pożarnych i Polskim Komitecie Pomocy Społecznej.


 

>>> Czytaj dalej w bibliotece 


 

Jadwiga Kowalkowska (1909-1995), pracownica geodezji w Kartuzach

    O tym, że napisałem biografię Jadwigi Kowalkowskiej, która ukazała się w 8 numerze Rocznika „Kartuskie Zeszyty Muzealne” pisałem już na tej stronie:

http://www.krzysztofkowalkowski.pl/2024/02/o-jadwidze-kowalkowskiej-1909-1995-w.html

Ze względów komercyjnych (roczniki są w sprzedaży w Muzeum Kaszubskim) tekst o Jadwidze Kowalkowskiej nie został wówczas zamieszczony.


Jest to kolejna biografia osoby z mojej rodziny, której losy związane są z powiatem
kartuskim. O ojcu Jadwigi, Edmundzie Janie, artykuł biograficzny ukazał się w Zeszytach nr 3/2018 http://www.krzysztofkowalkowski.pl/search?q=Edmund+Kowalkowski Edmund Jan był starszym bratem mojego dziadka Józefa Serwacego.

 



 >>> Czytaj dalej w bibliotece


 

28 lipca 2024

Pomorzanie znani i nieznani … 6.

Ukazała się kolejna książka „Pomorzanie znani i nieznani”. Jest to już 6 tom z tej serii, przedstawiający sylwetki Pomorzan.


Redaktor wydania Andrzej Chludziński pisze, że są to Pomorzanie, którzy zapisali się w historii tego regionu, swojego kraju, Europy, a nawet świata, choć dzisiaj nie o wszystkich z nich pamiętamy. W tomie tym drugi rozdział zatytułowany „Gerard Kurowski (1925-2017) – żołnierz dwóch armii, jeniec trzeciej, kominiarz i piłkarz”, jest mojego autorstwa. Prezentuję w nim biografię młodszego brata mojej mamy Jadwigi. Gerard lata przedwojenne spędził w Starogardzie, gdzie uczył się w szkole powszechnej. Po wybuchu II wojny ukończył tę szkołę i zatrudniony został w fabryce obuwia i jednocześnie kontynuował naukę w szkole zawodowej. 25 czerwca 1943 roku został wcielony do niemieckiego wojska. Szczęśliwie przeżył wojnę i wrócił do Starogardu, gdzie mieszkał i pracował do swojej śmierci.



Książka jest do nabycia u wydawcy w „Wydawnictwie Jasne” w Pruszczu Gdańskim  www.wydawnictwo-jasne.pl

19 marca 2024

Pierwsze inscenizacje „Wesela kociewskiego” ks. Bernarda Sychty

    O pierwszych wystawieniach „Wesela kociewskiego” pisałem już artykuł w „Pomeranii” nr 3 (529) w marcu 2019 roku, który jest dostępny na mojej stronie http://www.krzysztofkowalkowski.pl/search?q=Wesele
    Powróciłem do tego tematu w związku z odbywającymi się od kilku lat w Pelplinie konferencjami popularnonaukowymi z cyklu „Wielcy ludzie małego Pelplina”. Jej organizatorami są: Oddział Kociewski Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego w Pelplinie, Biblioteka Diecezjalna im. Bpa Jana Bernarda Szlagi w Pelplinie i Miejska Biblioteka Publiczna im. Ks. Bernarda Sychty w Pelplinie. Po każdej konferencji ukazuje się książka zawierająca wszystkie wygłoszone na niej referaty oraz Aneks zawierający kilka uzupełniających artykułów związanych z tematem konferencji.
    Temat szóstej konferencji, która odbyła się 8 października 2022 roku nosił tytuł „Ks. Bernard Sychta człowiek nauki, kultury i kościoła”. Właśnie w związku z takim tematem zaproponowałem po konferencji zamieszczenie w książce jej poświęconej cytowanego tu artykułu, bo autorem wspomnianej sztuki był ks. Bernard Sychta. Zawartość książki
prezentuje załączony spis treści.




 

9 marca 2024

Otrzymałem nagrodę „Słoneczniki 2023”

    O Honorowej Nagrodzie Wójta Gminy Kaliska „Słoneczniki” pisałem już na tej stronie w 2019 roku. W gali, podczas której nagroda jest wręczana uczestniczymy od 2010 roku, kiedy to ukazała się moja książka „Z dziejów gminy Kaliska oraz wsi do niej należących”. Nie przypuszczałem wówczas, jaki będzie ciąg dalszy tej historii. Ale po kolei.


     W sobotę 2 marca 2024 roku w Gminnym Ośrodku Kultury w Kaliskach (pow. starogardzki) odbyła się po raz dziewiętnasty gala wręczenia „Słoneczników 2023”. Więcej o tej gali na stronie gminy:
https://www.facebook.com/gminakaliska

    Nagrody te przyznawane są za szczególne osiągnięcia przyczyniające się do rozwoju i promocji gminy Kaliska. Zgodnie z regulaminem, kandydatów do nagród zgłaszały zakłady pracy, gminne organizacje i instytucje oraz osoby indywidualne. Laureatów i osoby wyróżnione wybrała  kapituła powołana przez Wójta Gminy. Nagrody i wyróżnienia wręczane są w pięciu kategoriach: Działalność edukacyjno-sportowa, Działalność społeczno-kulturalna, Przedsiębiorczość, Inicjatywa
roku, Życzliwa dłoń. Podczas uroczystości wręczono także pięć Honorowych Słoneczników 2023. Znalazłem się w tej piątce. Nagrodę otrzymałem, jak napisał Wójt Gminy Kaliska: W podziękowaniu za wkład pracy w promowaniu naszego regionu, a w szczególności za zaangażowanie w napisanie książki o gminie Kaliska pn. „Z dziejów gminy Kaliska oraz wsi do niej należących”. 

    Dziękuję bardzo Panu Wójtowi i kapitule za nagrodę. Jestem bardzo dumny z jej otrzymania.